Ahlan Wa Sahlan

,,One day it started raining, and it didn`t quit for four months. We been through every kind of rain there is. Little bitty stingin` rain... and big ol` fat rain. Rain that flew in sideways. And sometimes rain even seemed to come straight up from underneath."

- Forrest Gump

 A thridjudaginn var vard eg vitni ad mestu rigningu i Bangladesh sidan 1956. Tiu manns letust og thusundir voru fastir a heimilum sinum, thar a medal eg og herbergisfelagar minir.

Flugvelar, lestar, rutur, ferjur ad ogleymdum vognum ymist knunum af hjolum eda hlaupandi Indverjum og Bengolum eru medal thess sem thurfti til ad flytja eitt stykki Islending til Bangladesh. Flugvel er an efa mest ospennandi kosturinn. Mer finnst thad halfgert svindl ad setjast upp i blikkdos, horfa a vondar biomyndir og stiga svo ut hinum megin a hnettinum. Vagnarnir eru skemmtilegir en madur getur ekki annad en vorkennt manngreyinu sem hleypur med mann. Baksheesh-id (thjorfeid) sem eg gef theim er oftast i rettu hlutfalli vid svitablettinn a bakinu theirra. Thad er hinsvegar best i lest. Ferdalag med lest er allt i senn romantiskt, thaegilegt og odyrt. Mann- og dyralifid i henni er jafn skrautlegt og thad sem thrifst vid teinana og folki er skipulega radad eftir rikidaemi og stett i vagnana, their rikustu ad sjalfsogdu fremst. Utsynid utum gluggann er ahugaverdara en nokkur flugvela b-mynd og reglulega kemur chai wallah (te strakur) sem beygir sig og bugtar og spyr: Chai sahib? Ekta nylendu stemning. Thetta sagdi Paul Theroux um lestarferdalog: 

,,Railways are irresistible bazaars, smoking along perfectly level no matter what the landscape, improving your mood with speed and never upsetting your drink". 

Eg tok morgunrutuna fra Kolkata i Indlandi til Dhaka og fekk thvi ad fylgjast med Kolkata vakna. A gangstettinni var varla haegt ad thverfota fyrir sofandi folki, oft heilu fjolskyldurnar saman i hnipri. Adrir voru frumlegri og svafu a bilthokum, i vognum og kerrum eda ofan a markisum. Faestir voru med eitthvad skyli yfir hofdinu og thad i midju monsoon timabilinu. Her og thar spigsporudu gamlir karlar um med lak um mittid, bumbuna uti og tannbursta i kjaftinum. Nykomnir ur morgun sturtunni i naestu laekjarspraenu.

A landamaerum Indlands og Bangladesh beid venjulega vegabrefa thrasid. Einn madur sat bak vid skrifbord og tok vid vegabrefinu og i kringum hann stodu 10 ahugamenn um afgreidslu landvistarleyfa. Sidan hnakkrifast allir, fleiri baetast i hopinn og rifast meira thangad til ad loksins litur sa sem tok vid vegabrefinu a mig og spyr: Ireland? Eg segi ja og fae stimpil. Svona gekk thetta fyrir sig badum megin vid landamaerin. 

Annars var eg ad klara fyrsta vinnudaginn minn rett i thessu en lykillinn ad ibudinni minni brotnadi i skranni og thvi sit eg fastur a thessu netkaffihusi. I ibudinni er reyndar ekki mikid ad finna; dynu, kalt vatn, kakkalakka og Hollending. Rafmagnid kemur og fer thegar thvi hentar. 

Eg mun myndskreyta thetta blogg vid fyrsta taekifaeri. 

P.s. Rutan min maetti fil a thjodveginum rett fyrir utan Dhaka sem var gedveikt. 

P.p.s. Aetla ad enda thetta a quote-i fra Mark Twain um Indverja sem eg rakst a fyrir longu og mer vard oft hugsad til i Kolkata:

,,It's a curious people. With them all life seems to be sacred except human life."  

 Utum lestargluggann

Þá hafa þessir fantar sprengt upp einu almennilega loftkældu bygginguna í Peshawar. Hótelið hafði meira segja sína eigin rafstöð og var því ekki háð duttlungum pakistanska rafmagnsins sem aðeins lætur á sér kræla í örfáa klukkutíma á sólarhring. Þegar hitinn og rakinn var við það að buga okkur leituðum við skjóls í þessari glæsibyggingu á sama tíma fyrir ári síðan (sjá http://www.ahlanwasahlan.blog.is/blog/ahlanwasahlan/entry/568126/). Þá höfðu stjórnvöld nýlega skrifað undir samning við talibana í von um að þeir yrðu til friðs gegn því að þeir fengju að troða á mannréttindum íbúa Swatdalsins án ríkisafskipta.

Annars er það í fréttum að ég held til Bangladess í byrjun júlí og mun ábyggilega hafa frá einhverju að segja á þessu málgagni okkar austurlandafara. Stay tuned! 

-e

	Tala látinna hækkar í Peshawar
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Fyrir nokkrum dogum gerdum vid felagar okkur ferd i hofudstodvar Radio FM 103 i Pakistan. Astaedan var su ad i fjorda skiptid sidan ad vid yfirgafum hinn vestraena heim tapadist minniskort fullt af myndum. Akvedinn adili heimtadi nefnilega ad geyma myndavelina i opnum rassvasa thratt fyrir itrekadar avitanir fra skynsamari helming tvieykisins. Ur vard ad myndavelin datt ur vasanum i aftursaetid a rickshaw; vagn sem er hannadur fyrir tvo en tug manns er trodid i og er dreginn af motorhjoli. I Lahore eru um thad bil trilljon rickshaw bilstjorar, allir med hnefasitt skegg og kollhufu og bar thvi leit okkar ad hinum eina sanna litinn arangur. Stadradnir i ad eiga einhverjar myndir eftir thetta fjogurra manada ferdalag akvadum vid thvi ad auglysa eftir henni hja staerstu utvarpsstod borgarinnar.

Vinir okkar hja FM 103 vildu allt fyrir okkur gera og utvorpudu tilkynningunni undir eins. Enntha hefur ekkert heyrst en vid erum hoflega bjartsynir. Ef einhver a leid um Pakistan a naestunni tha hofum vid lofad 5000 rupiur i fundarlaun!

E.s. Their sem vilja benda okkur a thad ad vid hefdum att ad skrifa myndirnar a disk geta sleppt thvi. Vid skrifudum myndirnar og diskurinn bortnadi.

E.e.s. Thad tharf varla ad taka fram hver er hinn kaerulausi og hver er hinn skynsami...